Możliwość wyboru pracy, miłości czy przyjaciół zdaje się tak naturalne, że nikt tego nie docenia, dopóki nie jest mu to odebrane. Owszem, każdy do uzyskania pełnoletności podlega kontroli, chociażby rodziców czy nauczycieli, jednak wie, że jest to opcja czasowa. Nie każdy tak ma i nie zawsze jest to rzecz, którą można zmienić. Maksymilian wie o tym najlepiej, wszak wkrótce jego życie dopełni się w wybranej dla niego wersji, a on obejmie ster mafijnego interesu rodzinnego. Choć pogodził się już ze swym ściśle określonym losem, czasem myśli też o innych opcjach. Jego przemyślenia nie stały jednak nigdy ponad planem rodziny. To zmienia się wraz z pojawieniem się na jego drodze Eriki, pyskatej barmanki, która zdaje się nie wiedzieć, czym jest strach. Gangsterska gra rozpoczyna się na dobre.

Władza, przepiękna narzeczona i niebezpieczeństwo, które sprawia, że adrenalina miesza się z krwią, zostaną rzucone na szale w tej grze pragnień i obowiązków. Co zwycięży?

Gangsterska gra.

Miłość, mafia i wolność, której wciąż jest zbyt mało lub jest pozorna, zderzyły się właśnie z czołgiem moich emocji i oczekiwań. Przyznam już na początku, że nie tego spodziewałam się po tej historii. Znam twórczość autorki i choć nie z każdą powieścią mi po drodze, to jej styl uwielbiam. Pełen jest emocji i prawdy. Nie można oczekiwać, że o to uczucia pojawiają się znienacka, a szczęśliwe zakończenie jest gwarancją każdej historii. O nie, autorka dba, by przez jej historie płynęło się zróżnicowanym tempem, przeżywało te wszystkie wzloty i upadki, ale i z ciekawością i dziwną wręcz nienaturalną siłą przemierzało je bez możliwości odłożenia.

Nie inaczej było i teraz. Gangsterska gra pochłonęła mnie bez reszty, a ja przepadłam w opowieści, która nie dawała mi uczuć, amorków i nadziei na radosne miłosne melodie na końcu tej drogi. O końcu jeszcze powiem kilka słów, ale wróćmy do fabuły i jej elementów. Powieść spisana jest z lekkością, naturalnością i konsekwencją. Nie ma mowy o przypadkowych decyzjach, nieprzemyślanych porywach serca. Czysta i niczym nieskrępowana kalkulacja zderza się tu z emocjami, przeważnie naszymi. To świetny i zarazem wciągający zabieg, który autorce wyszedł pierwszorzędnie.

Bohaterowie

Mogłabym godzinami pisać, jak bardzo są skomplikowani, jak wiele oblicz są w stanie pokazać światu i jak mocno mogłoby to ważyć na ocenie całości. Tylko czy jest sens zdradzać wam coś ponad kilka zdań o silnej aurze, z której postaci są utkane? Zarówno Erika, jak i Maksymilian stanowią niezły orzech do zgryzienia. Kocham mocne bohaterki i to, z jaką finezją potrafią użyć swej siły przebicia w męskim świecie. Erice początkowo nie w głowie romans z zaręczonym szefem, tylko że wszystko może się zmienić. Maksa chyba do końca nie udało mi się rozgryźć, a uczucie, jakie odczuwałam wobec niego to irytacja.

Gangsterska gra, a właściwie jej postaci idealnie wpasowują się w styl autorki. Niczego nie udają, jednak mają miliony warstw, które czytelnik chce poznać. Nie trzeba ich lubić, kochać czy im kibicować. Przychodzi taki moment, że niespodziewanie chcemy brnąć w tę historię i sprawdzić, czy nasze odczucia się zmienią. To niesamowite jak tak różne postaci mogą wywołać w czytelniku mnóstwo emocji.

W świecie mafii

To ostatnio bardzo popularne tło wydarzeń i łatwo utopić pomysł już na starcie. Dominika Smoleń nie tylko wpisała się w popularny trend, ale i pokazała swój styl. Całość czyta się jednym tchem. Świat mafii nie jest przekoloryzowany, a uczucia nie pojawiają się za sprawą magicznej różdżki. Sporo tu namiętności i zagadek do odkrycia. Nie brakuje niebezpieczeństwa, nieprzemyślanych decyzji i zwrotów akcji. Finał zaś totalnie zbija z tropu. Tym samy Gangsterska gra zasiewa ziarno ciekawości w czytelniku i zostaje z nim na dłużej.

Zawsze powtarzam, że oś fabuły może okazać się schematyczna i znana nam na miliony sposobów. Jednak to emocje i ścieżki, jakie wybierają postaci, dostarczają czytelnikowi właściwej dawki dobrej lektury i poczucia niestraconego czasu. Miłośniczki mafijnego świata i mocnych męskich postaci znajdą tu równie dużo, co te czytelniczki kochające kobiety z pazurem. Co wyniknie z gry, którą rozpoczyna pożądanie? Musicie się przekonać.

Ocena: