Dwuświat. Księga I. Przedwojnie-W. & W. Gregory

A gdyby tak podzielić świat na dwie części i jednej z nich pozwolić na dostęp do technologii, drugiej zaś pozostawić życie w zgodzie z prawami natury i jej bóstw? Wszechziemia właśnie tak wygląda. Technologicznie rozwinięte Inco, to miejsce z określonymi zasadami. Mieszkańcy żyją wśród dóbr techniki, żywią się wysokobiałkowymi batonami, dbają o wygląd fizyczny, który wspomagają suplementami. Z pozoru każdy jest tu szczęśliwą cząstką, dobrze zaprogramowanego systemu. Jednak to poukładane społeczeństwo boryka się z problemem deficytu płci męskiej. Rząd chcąc zaradzić tej sytuacji, wprowadził szereg podatków nakładanych na rodziny, w których urodzić się ma dziewczynka, a nie chłopiec, umożliwiał biedniejszym obywatelom możliwość aborcji w przypadku ciąży. Czy to kara za dobrobyt, którym się otaczali?

Zgoła inaczej wygląda Floris, gdzie życie toczy się wolniejszym rytmem pełnym rybołówstwa i rolnictwa oraz czasu na oddawanie czci bogini Patri. W tej krainie widok mężczyzny nie jest niczym dziwnym i rzadkim, a sen z powiek mieszkańców tej krainy spędza zupełnie co innego. Tu większość farmerów drży na myśl o powołaniu do służby kapłaństwa, czyli oddanie dziecka na posługę dla Patri. Wewnętrzne konflikty to wierzchołek góry lodowej. Jak tak skrajnie różne światy na siebie wpływają? Co stanie się z ludźmi, gdy ład i porządek, w który wierzą, upadnie?

Zarys Fabuły

Dwa światy i dwie rodziny, których dosięgnie nieczułość systemu i osób rządzących. Jasmin i Addam żyją w Inco. Młode małżeństwo żyje według wytycznych rządu i spodziewa się dziecka. Niestety coraz silniejsza więź matki z dziećmi nie spotka się ze zrozumieniem męża, przyjaciół czy rodziny. Jedna córka byłaby opłatą do udźwignięcia, jednak trzy są niczym klątwa. Jasmin będzie musiała dokonać wyboru, który na zawsze zmieni jej życie. Na drugim krańcu tej opowieści jest Fahid, farmer z Feris, który zostanie zmuszony do oddania swojej ukochanej córki Sumi na posługi kapłańskie. Jako jeden z niewielu postanowi się przeciwstawić woli Najwyższej Kapłanki.

Moralność to cecha, której z pewnością nie znajdziemy w rządach obu krain. Przesiąknięci do szpiku kości egoizmem, robią tylko to, co przynieść może zysk i zgadza się z ich potrzebami i sposobem patrzenia na świat. Mają gdzieś mieszkańców i ich uczucia. Dla prawidłowego funkcjonowania swoich krain są w stanie zniszczyć niemalże każdego. Niemal każda decyzja polepsza ich życie, równocześnie prowadząc do upadku społeczeństwa. Pomimo różnic obu światów szale można ulokować niemalże na równej pozycji. Z jednej strony prostytucja, nierówne traktowanie i przymuszanie do aborcji. Z drugiej zaś odbieranie dzieci, brutalne praktyki kapłanów.

Bohaterowie, Dwuświat, podwójna moralność.

Ze świecą przyjdzie wam szukać w powieści Dwuświat ludzi kierującymi się zasadami moralnymi, wykazującymi się, choć odrobiną empatii. Każdy z nich w swym społeczeństwie uchodzi za dziwnego, wręcz szkodliwego. Czytelnik, poznając poszczególne struktury krain, bez problemu rozpozna tych, którym warto zaufać i okazać chwilę uwagi. Los Jasmin i Fahida stanie się główną osią całej opowieści, która jest trudna, brudna i przerażająco realna. Dwa ludy żyjące pod dyktando siły rządzącej. Zatracające swoje człowieczeństwo, potrzebę dbania o rodzinę i umiejętność samodzielnego myślenia.

Dwuświat to krainy pełne obłudy, fałszu i egoizmu. Ludzie niszczą środowisko, siebie nawzajem w imię nakazów i wiary. Autor wykonał kawał dobrej roboty na płaszczyźnie fabularnym. Nie tylko zaciekawia czytelnika swoją wizją światów, ale i pozwala uwierzyć, że jest ona realnie możliwa. Całość czyta się ciężko pod względem płynności, gdyż mnogość elementów Dwuświatu wymaga pełnego skupienia. Nowo brzmiące nazwy miejsc, roślin i zwierząt, struktura obu światów i wiele zawiłości w połączeniu z mnogością dylematów moralnych trzeba przetrawić w swoim tempie. Historia jest jednak warta poznania i przebrnięcia przez jej meandry.

Podsumowanie

To zdecydowanie powieść dla czytelnika dorosłego, który gotowy jest na mnogość emocji, brutalności i realizmu, jaki towarzyszy upadkowi społeczeństwa. Brak moralności, ogrom bólu i strachu tych, którzy stanowią nadzieje przebijającą się przez mrok tego, w jakim kierunku zmierza społeczeństwo. Autor stworzył historię, która zmusza do myślenia i przeredagowania naszych zasad moralnych. Całość warta jest uwagi, szczególnie pod względem emocji, jakie w nas może wywołać. Czułam oburzenie, wściekłość, ale i zaciekawienie i nadzieje, że wystarczy choć jedna iskierka nadziei, by rozproszyć zepsucie i fałsz.

Ocena: