Wędrówka-Agata Wilk [ cykl Bitwa o nonsens]

Myślałeś kiedyś, że to, co tu i teraz nie wystarczy? Chyba każdy z nas marzył o tym, by jakimś magicznym sposobem znaleźć się w alternatywnej rzeczywistości, w której moglibyśmy być kimś innym. Nowe miejsce, ludzie i możliwości. Marzenie, prawda? Wędrówka może okazać się niebezpieczna lub fascynująca. Ryzykujesz?

Rysunek. To zarówno największa pasja Charlene, jak i ucieczka przed codziennością złożoną wyłącznie z monotonii i zwyczajności. Poświęcenie się pasji pomaga w znalezieniu równowagi, której dziewczynie los ostatnio skąpił. Śmierć rodziców, przeprowadzka do dziadków i szkoła, która raczej nadaje się na loże szyderców, niż miejsce, w którym można się odnaleźć, to sporo jak na jedną dziewczynę. Gdy pewnego dnia w szkicowniku pojawia się nowy rysunek, a Charlene za jego sprawą przenosi się do świata zwanego Endu Monde. Wędrówka przez ten barwny i tajemniczy świat rozpoczyna się na dobre. Czy przeniesienie się do miejsca, w którym jest się kapłanką, a przygoda i niebezpieczeństwa czekają za rogiem okaże się dobrym pomysłem?

Tak jak wiele jest debiutów, tak chyba tyle zdań o nich krąży między czytelnikami. Ciężką drogę do przebycia ma każdy z nich, by choć trochę zauroczyć czytelnika swoją twórczością, jednak pisarze sięgający po fantastykę mają ciut ciężej, gdy w grę wchodzi stworzenie nowego świata od podstaw. Czy Agata Wilk dokonała tej ciężkiej sztuki i ujęła mnie konstrukcją swej historii?

Bitwa o nonsens. Wędrówka to powieść, którą warto polecić z kilku względów. Przede wszystkim jest to powieść drogi. Główna bohaterka wyrusza w nieznane, by dotrzeć do celu, dzięki czemu wraz z nią możemy z bliska przyjrzeć się tej nowej krainie pełnej tajemnic i niebezpieczeństw. Co nas czeka? Niesamowita przygoda pełna legend, potworów i stworów wszelkiej maści, bo tak wielorasowego świata, jak Endu Monde dawno nie widziałam. Niemal pochłonęłam powieść na jednym oddechu.

Wędrówka nie jest jednak wolna od błędów. O ile nie mogę zarzucić nic konstrukcji świata, w jakim rozgrywa się większość akcji powieści, o tyle ciut nie grało mi dzielenie narracji i początkowa postawa Charlene. Już spieszę z wyjaśnieniami. Autorka swoją historię poprowadziła w podwójnej narracji, dzięki czemu możemy poznać zarówno pierwsze, świeże spojrzenie na poznawane miejsca, jak i drugie, człowieka, który jest tam o wiele dłużej niż my, czy nasza towarzyszka. Sam pomysł jest dobry, brakuje tylko oznaczeń, z czyjej perspektywy jest dany rozdział. Co do postawy Char zabrakło mi ciut emocji na początku, tego, czy tęskni za domem i jak zapatruje się na swoją sytuację, jednak im dalej w las, tym drzew i emocji co niemiara.

Historia jest niezwykle wciągająca, a jej wielowymiarowość i bajkowa aura zachęcają do czytania. Bohaterowie dają się lubić, choć nie zawsze ich zachowanie da się zrozumieć. Komu zaufać? Jakie tajemnice rozwikłać, a które zostawić w obawie przed odkryciem czegoś złego? Charlene będzie miała sporo pracy i raz będzie wkurzać niczym rasowa nastolatka, którą jest, by w innym momencie wzbudzać taką sympatię, że chcielibyśmy pójść dalej za nią i zabrać od niej ból i lęk. Ciężko jednoznacznie scharakteryzować tę postać, ale to sprawia, że książkę pochłoniemy z ciekawością, która część jej osobowości okaże się tą przeważającą.

Bitwa o nonsens. Wędrówka to świetny wstęp do ciekawej historii. Jest niczym obraz, mapa po świecie, który autorka stworzyła z niezwykłą skrupulatnością i dużą dawką humoru. Choć miała kilka potknięć, to całość nic na tym nie traci, a Agata Wilk z pewnością w drugim tomie zaskoczy nas ponownie, nie tylko pomysłem, ale i wykonaniem. Fani fantastyki bierzcie powieść w dłoń i cieszcie się światem, w którym nic nie możecie brać za pewnik oraz bohaterami, którzy są charakterni i nieprzewidywalni. Emocje, pomysł i świetny, lekki styl to początek niezapomnianej przygody, w którą zabiera nas autorka. Nie mogę doczekać się powrotu do świata, w którym mieszają się baśnie i legendy, a tajemnice kryją się pod każdym kamieniem.

Ocena: