Radykalni. Rebelia- Przemysław Piotrowski

Złe decyzje zdarzają się każdemu. Nie wszyscy jednak wyciągają z błędnych kroków wnioski, sunąc do przodu, zapominają o tym, by poprawiać to, co może przynieść tylko chaos. Pojedyncze słabości systemu, nieprzemyślane kroki powielane przez wielu i nagle okazuje się, że utworzona wyrwa jest idealnym przejściem dla zła czającego się za murem i w nas samych. Czy znajdziesz odwagę, by ponownie wejść do piekła?

Kuba nie sądził, że kiedykolwiek przyjdzie mu ponownie przeżyć to piekło. Cała Europa trawiona jest bestialstwem i nowymi porządkami. To, co nie tak dawno wydawało się przypadkiem lub głupim żartem, teraz z dnia na dzień przeraża coraz bardziej. W centrum wydarzeń pozostał ich przyjaciel, a Kuba i jego znajomi nie zostawią go na pastwę losu po stronie wroga. Ich wyprawa okaże się trudna, bolesna i niebezpieczna.

Trwaliśmy tak przez nieokreślony czas, w końcu prawie umilkła, a ja uniosłem jej głowę w obawie, czy nie zemdlała. Jej niebieskie oczy wypełniała pustka, miałem wrażenie, że w jednej chwili straciły kolor i wyjałowiły się, zrobiły się blade jak u człowieka chorego na zaawansowaną jaskrę lub tego, który właśnie żegna się z życiem. Pomyślałem, że właśnie tak umiera ludzka dusza.

Minął już jakiś czas od poprzedniego tomu powieści Radykalni spod pióra Przemysława Piotrowskiego, który mną wstrząsnął i na długo pozostawał w mojej pamięci. Czy ponowne wejście w ten świat było mądrym posunięciem?

Czy mądrym, nie wiem, ale na pewno ekscytującym i mrożącym krew w żyłach. Przemysław Piotrowski nie ma powodu do stresu, jeśli chodzi o kontynuacje swojej opowieści. Drugi tom Rebelia nie tylko trzyma poziom pierwszego tomu, ale i wprowadza nowe wątki, które sprawiają, że od powieści nie da się oderwać. Kolejny raz dałam się zamknąć w pułapkę realizmu powieści. Autor dba o każdy szczegół, a jego wizja przyszłości nieubłaganie się przybliża. Każdy opis przybliża czytelnikowi świat, który rządzi się zgoła innymi prawami. Tu króluje brutalność i bezwzględność, nie ma granic, których człowiek do pewnego momentu nie chce przekroczyć. Dodatkowo cała powieść toczy się na dwóch różnych płaszczyznach.

Czytelnik widzi świat, w którym ludzkość pogrąża się w chaosie, nie ma zasad, nie pamięta o moralności, a sukces liczy się w setkach zniszczonych istnień. Tu religia i wiara przekroczyła cienką granicę, za którą istnieje już tylko fanatyzm. Powieściopisarz dba jednak o to, by zrównoważyć zło i cierpienie, czymś zgoła odmiennym dając nam wgląd w dalsze losy Kuby i to, z jakim poświęceniem ta grupka przyjaciół idzie walczyć o wolność dla przyjaciela. To starcie się bezwzględności i dążenia po trupach do celu z walecznością i poczuciem człowieczeństwa.

To nie był ich świat, nie zapracowali na niego, nie docenili tego, co zostało im oﬁarowane. Nie powinno ich tu być… Dobrze im tak…

Kreacja bohaterów ciut się zmieniła, co dowodzi tylko o tym, że autor dba o realność swoich postaci. Każdy z tych młodych ludzi widział w swym życiu okrucieństwo, które pozostawia trwały ślad. Bohaterowie zyskują głębie, czytelnik docenia ich postawę i z zapartym tchem krok po kroku śledzi ich losy. Powieść pomimo brutalności i wyczuwalnego niepokoju czyta się z zapartym tchem, bez przerwy analizując wydarzenia, schematy działań czy tok myślenia poszczególnych osób.

Przemysław Piotrowski nie zawodzi i tym razem, dostarczając czytelnikom to, co w tym gatunku najlepsze. Są emocje, jest przesłanie i wiele godzin refleksji, o tym, co można zrobić, by historia Kuby i jego przyjaciół nie miała miejsca we współczesnym świecie i czy właściwie na takie rozważania nie jest już za późno. Przerażająco prawdziwa i prawdopodobna wizja świata w niedalekiej przyszłości, którą powinien poznać każdy. Przestrzegam tych, o słabszych nerwach, gdyż książka ma silny i bardzo brutalny przekaz, ale czy przez to mniej prawdziwy i warty poznania? Nie, tę książkę po prostu trzeba poznać i dać się porwać ciekawemu i bardzo wymagającemu pióru autora. Kolejny raz jestem pod wrażeniem i mogę was zapewnić, że lektura tej powieści przez długi czas będzie niezapomniana.

Ocena: