Okrutna pieśń- Viktoria Schwab

Całe życie staramy się sprostać czyimś oczekiwaniom. Chcemy być idealni w oczach rodziców, znajomych, partnera i dzieci. Często po drodze gubiąc siebie i zapominając, co jest najważniejsze. W obliczu zagrożenia możesz obrać dwie drogi, niszczyć wszystko dookoła lub zniszczyć siebie, by ratować innych.

Prawdziwość od sześciu lat podzielone jest na dwie strefy pośrodku, których biegnie granica zwana szwem. Część południową pod swoimi skrzydłami ma Henry Flynn, który wraz z rodziną i żołnierzami OSF musi walczyć z przemocą i z całych sił podtrzymywać sojusz z częścią północną, która zarządzana jest twardą ręką i pieniędzmi Calluma Harkera. Miasto nocą po obu stronach staje się niebezpieczną pułapką. Na żer wychodzą Corsaje, przyciągane strachem swoich ofiar. Malachaje, które pozbawią cię życiodajnej krwi. Jest jeszcze trzeci rodzaj potwora, Sunajowie, którzy śpiewem bądź muzyką odbiorą twoją duszę. Kate Harker, jedyna córka gubernatora Północnego miasta będzie musiała odkryć jaką postać mają potwory i jak je pokonać. Jaką rolę odegra w tej walce jej nowy znajomy i jakie właściwie tajemnice skrywa pod burzą czarnych loków? Czy ich przyjaźń jest możliwa? Gdzie czai się prawdziwe niebezpieczeństwo?

Umysł nad ciałem. Umysł nad ciałem nad ciałami na podłodze nad kreskami wypalanymi dzień po dniu w jego skórze aż pęknie i załamie się i wykrwawi do rytmu wystrzałów i melodii bólu a świat składał się z dzikiej muzyki, tworzył ją i był z niej stworzony, taki cykl, wielki wybuch w skomlenie i tak dalej, i tak dalej, i nic nie było prawdziwe oprócz Augusta albo wszystko było prawdziwe prócz niego.

Od dwóch dni jestem w totalnym szoku, w głowie wciąż gra mi jakaś nieznana melodia, która rozprasza moje myśli i nie pozwala się oderwać od świata, który poznałam. Kolejny raz trafiam na niesamowite Urban fantasy, jednak tym razem świat przyciąga mnie niezwykle mocno. „Okrutna pieśń” przypomina mi o mojej miłości do muzyki i sprawia, że chciałabym stanąć na równi w szeregu z najmłodszym Flynnem, który od pierwszych stron kradnie serce swymi rozważaniami na temat tego, kto tak naprawdę powinien być nazywany potworem. Ciekawa jest również postać Kate, która w niesamowity sposób zdobywa to, czego chce, mając przy tym niezachwianą potrzebę udowodnienia swemu ojcu swojej przydatności. Ta potrzeba nie zaślepia jej jednak całkowicie, dzięki czemu z każdą kolejną stroną nasza sympatia wzrasta wprost proporcjonalnie do wzmacniającej się samooceny nastolatki.

Autorka stworzyła niesamowity i niezwykle rozbudowany świat, w którym istoty paranormalne mają konkretną grupę cech, jednak potrafią się dostosować i przejąć złe cechy z otaczającego ich środowiska, co czyni historię intrygującą i nieprzewidywalną. Konstrukcja świata jest niezwykle przejrzysta i łatwa do zapamiętania, zresztą piosenka nucona co krok przez dzieci na ulicach pomaga nauczyć się nazw i wczuć w klimat. A klimat jest bezsprzecznie najlepszym elementem tej powieści. Wciąż rosnące napięcie, niepewność i rosnący głód wraz z niewiedzą nie pozwalają na oderwanie się od powieści choćby na chwilę.

Moja siostra uważa, że chodzi o piękno. Że nasza muzyka muzyka nawiązuje do pierwszego pięknego dźwięku, jaki usłyszeliśmy. Ja usłyszałem skrzypce. Ona usłyszała czyjś śpiew.

Wciągający, zabawny i niezwykle plastyczny styl autorki zabiera nas w podróż do świata, który może się okazać niezwykle okrutny i niebezpieczny. Dając nam charakterystycznych i świetnie skrojonych bohaterów, mroczny i nieprzewidywalny świat. Victoria Schwab nie zapomina o drugim dnie powieści, gdzie w zakamarkach umysłów naszych bohaterów dochodzi do walk z własnymi słabościami i demonami, które każdy posiada gdzieś w głębi siebie. Czy bohaterowie dobrze wybiorą strony? Czy uda im się odnaleźć prawdę ukrytą tak blisko nich?

To powieść dla każdego fana fantastyki, tego młodego i ciut starszego. To niesamowita podróż w świat, który może odkryć nasze wnętrze i rozpalić miłość do tego gatunku w każdym nawet najbardziej sceptycznym czytelniku. Książka z ogromnym potencjałem i niezwykłym zakończeniem. Chce więcej, jednak czy to możliwe?

Ocena Książki: