"Pan Wilk i tajemnice tajemnic" Jarosław Wilk

Najważniejszy dzień w życiu człowieka to dzisiaj. Wczoraj już było, jutra jeszcze nie ma, a każde dzisiaj może być ostatnim.

Każde spotkanie z Wilkiem jest inne. Możemy się spodziewać ciętego języka i mnóstwa humoru w jego stylu, ale nigdy nie można mieć pewności co do tego, jak nas zaskoczy autor. Drugi tom przygód Wilka jest pełen emocji i głębszych refleksji. Zdziwieni?

„Pan Wilk i tajemnice tajemnic” totalnie mnie zaskoczyło. Owszem spodziewałam się dobrej zabawy i dozy Wilka w wilku, jednak mieszanka, jaką serwuje nam Jarosław Wilk w drugiej odsłonie swej powieści, zaskakuje zarówno wysokim poziomem elementów dobrze znanych czytelnikom jego przygód, choćby specyficznym poczuciem humoru, jak i wprowadzeniem do powieści nowych elementów, które idealnie wpisują się w charakter drugiego tomu.

(..czyli to sponsoring
jezu- wkurzyłem się – jak, kurwa, Grey tej piździe dziewiczej będącej dokładnie w wieku Matyldy kupił kompa, samochód, opłacił siłownię i kilka innych rzeczy, to był romantyczny gest, tak? a jak kurwa Wilk z Wrocławia kupuje dziewczynie sukienkę , bo Czajkowski na to zasługuje, to jest sponsoring, tak? co to za pojebana logika?……..Jaki kraj, taki Grey…….!

Nadal jest wesoło, sprośnie i gorąco jednak całość ma dojrzalszy charakter. Wilk nie traci na wyrazistości, a jego rozważania na temat własnych osiągnięć życiowych dodają nutkę zadumy i lekko nostalgiczne tło całości. Jednak nie przeważa nad całością, co daje genialny efekt. Niby Wilk ten sam, a jednak trochę inny, dojrzalszy. Chyba bardziej wole tę odsłonę jego osobowości.

Podążając drogą do odkrycia tajemnic życia, jego sensu i znaczenia Wilk pozostaje sobą i nadal w swoim stylu rozprawia się ze stereotypami kobiecych zachowań. Obrywa się trochę naiwnym lolitkom i zazdrośnicom. Cały czas jest twardym facetem, który nie bawi się w związki i nie schodzi poniżej oczekiwań co do swoich partnerek.

Jednak coś w tym wszystkim się zmienia.

Pojawia się element, który zaburza odbiór Wilka jako całość poznaną w pierwszej odsłonie jego historii. Są to rozmowy dwóch istnień, których wiedza wykracza poza to, co wiemy. Ich rozważania zmuszają nas do ponownej analizy postaci Wilka. Dzięki temu nadnaturalnemu elementowi książka zyskuje głębie i inny wymiar. Całość staje się nie tylko dobrą rozrywką, ale również daje możliwość refleksji.

– Paradoks. Człowiek całe życie odporny na wiarę w końcu uwierzył. W miłość.

– Normalne. Ludzie, choć ułomni, są z natury dobrzy, a najbliżej dobra są wtedy, gdy kochają.

Są kobiety, ale nie w takich ilościach, jak w części pierwszej. Mniej imprez i picia a więcej … życia. To chęć do życia i wyciąganie nauki z każdej sytuacji, napędzają tę część wilczych przygód. W tle otrzymujemy mozaikę z humoru i miłości dającą nam idealnie skomponowaną historię, która ma to coś i jest jakaś, a to wszystko sprawia, że będzie niezapomniana. Będziemy się śmiać, wzruszać i zastanawiać nad sensem a to idealna reklama dla tej powieści, która jest świetnie skonstruowaną całością nie dającą się zapomnieć.

Mocną stroną powieści jest narracja, która poprowadzona w prosty sposób daje nam wrażenie słuchania historii dobrego kumpla. Pełna ironii i lekkości opowieść napisana z ogromną dozą humoru. Wielka metamorfoza głównego bohatera połączona ze znakomitym piórem Wilka daje pochłaniająca nas historię, dającą jeszcze większy apetyt na to, co czeka nas w kolejnych tomach. Jeśli pokochaliście pierwszą część, zatracicie się w drugiej z wielkim ukłonem w stronę autora, który nie tylko utrzymał poziom debiutu, ale również wyniósł swą drugą powieść na wyżyny, stawiając sobie poprzeczkę bardzo wysoko, dając czytelnikowi nadzieje na kolejne spotkanie z Wilkiem pełnym emocji, humoru i ciętego języka.

Zawsze powtarzałem, że choć w Polsce urodziwych dziewczyn nigdzie nie brakuje, to właśnie Wrocław wiedzie w tej kwestii prym.

Powieść dla każdego czytelnika lubiącego prawdziwe historię, ceniącego poczucie humoru i potrafiącego zrozumieć sarkazm. Nie znajdziecie tu lukru, jest mocno, dosadnie i zabawnie, po męsku i z nostalgią.

Ocena książki: