" Lab girl" Hope Jahren Przedpremierowo

„Miłość i nauka są do siebie podobne pod tym względem, że nigdy nie idą na zmarnowanie.”

Spójrz dookoła siebie. Jeśli masz szczęście, jesteś wśród ludzi, którzy są dla ciebie ważni i potrafią tworzyć twój świat, twoje miejsce na ziemi. Jednak jak odnaleźć spokój i bezpieczeństwo, gdy wszystko, co cię otacza, jest pełne dystansu i powściągliwości? Jak przekazać pasje innym, gdy nauczono cię nigdy nie okazywać uczuć i nie wyrażać na głos własnych marzeń?

Hope Jahren, to kobieta naukowiec, dla której domem i oazą bezpieczeństwa stało się laboratorium. Gdy była dzieckiem, godzinami przebywała z ojcem w jego laboratorium. Czas ten wypełniała jej pasja i ogromna ciekawość, która pozwala na pokonanie więzów wychowania w chłodzie i wycofaniu uczuć na dalszy plan. To laboratorium w jej przypadku staje się miejscem, w którym odnalazła siebie i nauczyła się otwierać nie tylko na ludzi, lecz także na przyrodę, naturę, która zewsząd nas otacza i pozwala czerpać ze swej mądrości każdemu, który zechcę rozejrzeć się dookoła i dostrzec oczywiste.

Każdy początek to koniec czekania. Każdy z nas ma 1 (słownie: jedną) szansę na tym świecie. Każdy z nas jest czymś niemożliwym i nieuchronnym. Każde w pełni rozwinięte drzewo było najpierw nasionkiem, które czekało.

„Lab girl” jest połączeniem pamiętnika opowiadającego losy Hope oraz księgi wiedzy o roślinności. Dostajemy historię życia kobiety, która od zawsze była naukowcem i każdą komórką swojego ciała pokazuje jak ważne i niesamowite jest to, co nas otacza. Pokazuje nam jak dostrzegać to, co piękne i fascynujące. Zaraża nas pasją, nie tylko do roślin, natury, lecz także do szukania odpowiedzi, drogi i siebie. Jej życie nie było łatwe, a droga do sukcesu była kręta i wyboista.

Hope musiała nauczyć się współgrać z otoczeniem, walczyć z niepowodzeniami, brakiem pieniędzy jednak nic nie powstrzymało jej na drodze do realizacji marzeń. To pięknie napisana historia opisująca życie naukowca, jego wyrzeczenia i marzenia, lęki i radości. To melodyjnie i z ogromną pasją przedstawiona flora nas otaczająca. Książka zmusza do zastanowienia się nad tym, co ważne, choć nie zauważalne.

„Najbardziej ryzykowny moment to uświadomienie sobie, kim jest prawdziwy naukowiec, a następnie postawienie pierwszych niepewnych kroków na ścieżce, która stanie się drogą, która stanie się autostradą, która pewnego dnia zaprowadzi nas do domu.”

Dzięki lekturze tej książki odkryjecie, jak mocno związane są dwa współistniejące światy ludzi i roślin. Autorka otwiera nam oczy i uszy by nauczyć nas patrzeć i czuć, czerpać ze świata, w którym żyjemy.

„Ludzie są jak rośliny: rosną w stronę światła.”

Na każdej stronie i w każdym słowie czuć pasje, trud dążenia do celu i ogromną radość, która towarzyszy spełniającym się marzeniom. Życie naukowca nie jest łatwe, jednak Hope pokazuje, jak ważni są oddani przyjaciele i miłość do tego, co się robi w życiu.

Powieść ta niesie przesłanie, które ukryte delikatnie za pięknem opowieści o roślinach przeplatającą się z losami kobiety, która we wspaniały i oryginalny sposób ukazuje piękno natury. Pełna pasji, miłości i prawdziwej przyjaźni. Książka idealna dla każdego. Napisana pięknym językiem, który zaszczepia w nas ziarenko miłości do otaczających nas roślin. Wciągająca nas w ciekawy świat pełen nieodkrytego piękna czekającego gdzieś za rogiem. Nastawia nas na inne spojrzenie i zachęca do walki o pragnienia, pasje, siebie. Po lekturze tej książki już nigdy nie spojrzysz tak samo na otaczający cię świat i nie poddasz się, nawet jeśli będzie źle.

„Mówiono mi, że nie mogę robić tego, co chcę, ponieważ jestem kobietą, i że pozwolono mi to robić tylko ze względu na to, że nią jestem.”

Podsumowując, macie przed sobą powieść dla każdego, kto chce poznać świat roślin, świat prawdziwej przyjaźni i świat za drzwami laboratorium. Idealna na jesienne wieczory i kontemplacje nad pięknem przyrody. Pełna nadziei i hartu ducha, bo to, co osiągniemy to nasza siła.

„Moje pragnienie bycia naukowcem opierało się na głęboko zakorzenionym instynkcie i niczym więcej. (…) Jako kobieta naukowiec wciąż należę do swego rodzaju unikatów, ale w głębi duszy nigdy nie byłam nikim innym.”

Za możliwość przeczytania tej powieści i poznanianie niezwykle inspirującej postaci, jaką jest Hope Jahren dziękuje Wydawnictwu Kobiecemu.

Ocena Książki: